Share This Article
Son çeyrek yüzyılda bireyselliği öne çıkaran felsefi akımlar populer oldu.
Seni kimsenin üzmesine izin verme.
Hayatın merkezi sensin.
Mutlu olmadığın yerde kalma
Değer bilmeyen insanlardan uzaklaş
Gibi gibi….
Bu algı bize bireyselliği konforunu gayet güzel hissettiriyor. Tatlıda geliyor açıkcası.
Çünkü hepimiz bir aile, bir akraba, komşu, iş arkadaşı ile anlaşamıyor olabiliyoruz.
Hatta birlikte yaşamak zorunda olduğumuz bu sosyal çevreye maruz da kalıyoruz.
Mecburen…
Üstteki süslü cümleler alttaki gerçeklerden yorulan bize çok makul ve konforlu geliyor…
İşte ama üstteki cümleler sadece cümle..
Ailem, akrabam,komşum ve arkadaşlarım benim gerçeğim.
O yüzden süslü bireysel felsefi cümleleri bir tarafa bırakıp gerçek hayatta zor ailem/eşim/akrabam ve arkadaşımla nasıl güzel bir ilişki kurarım buraya çalışılmalı… Soruda budur! Sorun da….